యాది ..
సముద్రం నీ నవ్వు
తీరం నువ్వు కట్టుకున్న చీర
తిరగబడ్డ గాలి నీ కొంగు
మొత్తంగా నువ్వలా నిలబడి పోతే
చివరికి నీలోనూ నేనే కనిపించాను
నీకు గుర్తుందో లేదో కానీ
సిగ్గుపడటం నీకే కాదు
నాకూ వచ్చని తెలిసిన రోజు
మనం కలిసాం
సిగ్గులు ముగ్గులుగానే సమయం
తెల్లారిపోవటమూ నీకూ అనుభవమే
సముద్రాన్ని కవిత్వ కౌగిలి లోకి లాక్కోవడం
నిన్ను నిద్రలోనే పక్క మీద నుంచి తోసేయటం
అలవోకగా జరిగిపోయిందని చెప్పలేను
అలలు అలలుగా నీ కలలు చెలరేగినప్పుడు
నీకంటే కవిత్వమే ముద్దొచ్చోదేమో కన్నుగీటి ..
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి