18, అక్టోబర్ 2012, గురువారం

"పాలవాగు"ఆత్మీయ కథ

 "పాలవాగు"ఆత్మీయ కథ 

"పాలవాగు"  అని నా బ్లాగు పేరు.మీతో మాటలు పంచుకునే ప్రవాహం.నన్ను  మీలో ఒక్కడిని చేసే గవాక్షం .పాలవాగు; ఎంత అందమైన పేరు కదా !నను పెంచిన ఊరు పొలిమేరల్లో మెలికలు  తిరుగుతూ పారే నీటి అందమే ఇది.దీన్ని దాటితేనే అడవిలోకి వెళ్ళగలిగే  వాళ్ళం .జానపద కథలే తోడుగా గడిచిన జీవితంలో వాగులు , వంకలు, వనాలే అద్బుతాలు . ఎంత గమ్మత్తుగా తోచేదో !ఇప్పుడు తలచు కుంటేనే   నవ్వొస్తుంది .ఒకవైపు దయ్యాలు అంటే అమిత భయ్యం.మరోవైపు అడవిలో అందమైన వనకన్యలువుంటారని ఎన్ని రొమాంటిక్ ఊహలో !అమాయకత్వం  లో ఉండే అపరిమితమైన ఆనందం  అదేనేమో!
నా కలల నడకల సవ్వడి పాలవాగు.శ్రీ మహా విష్ణువు శయనించే పాల సముద్రం కాదిది.పాల చెట్టుమీలో ఎంతమందికి తెలుసో? పాలపిట్ట,పాలచెట్టు తెలంగాణ గట్టు మీది చందమామలు . 
పాలపిట్ట చాల శుభప్రదమైన పక్షి అని అంటారు..దసరా పండుగ రోజు దాన్ని చూడడం; అదో వేడుక .
ఇక పాలచెట్టు, ప్రసస్తమైనదే !పెళ్లిపందిరి ఫై పాలచెట్టు రెమ్మలే వేస్తారు .పాల పొరక నీడలో పెళ్లి జరుగుతుంది .అలాంటి పాలచెట్లకు ప్రాణం పోసిన జలదేవత ఈ  పాలవాగు.
 
          ఇది ఎక్కడో  ఇప్పుడే చెపుతాను.కాజీపేట -డిల్లి  రైల్  మార్గంలో, గోదావరి నదీ ప్రవాహం  దాటిన తర్వాత మంచిర్యాల్  అనే ఊరు. దాని కి పక్కనే మందమర్రి అని  చిన్న ఊరు .చిన్న ఊరే కావచ్చు , కాని కడుపు లో ఎన్నిదాచుకుందో !బొగ్గు  గుట్టలు. రాక్షసబొగ్గే కాదు రగులుకున్న విప్లవాల ఊసులు ఉన్నాయ్!
 మందమర్రి ;ఊడలు దిగిన  జ్యాపకాలు ఆకాశానికి ఊయలలేయడమే కాదు బొగ్గు పొరల్లో మా తండ్రుల,మా అన్నల పోరాట వారసత్వాన్ని భద్రంగా ఎత్తిపట్టే జమ్మిచెట్టు కూడా ! మందమర్రి ఊరే  కాదు , ఒక కాలేరు కూడా !ఊర్లల్ల బ్రతకలేని జనం బ్రతకొచ్చిన బొగ్గు గనుల కాలరీ ఇది.కుప్పలుకుప్పలుగా జనం భూగర్భం లోకి వెళ్లి ,తల్లికడుపులోకి వెళ్లి మల్లి తిరుగొచ్చినట్లు ...ఎత కష్టం..ఎంత కష్టం .ఊర్లల్ల " దొరా బాంచెన్" .గనుల మీద "బాయి దొరా  బాంచెన్".

"ఈ ఊరు మనదిరా ,ఈ వాడ మనదిరా ,దొర ఏందిరో ,వాని పీకుడు ఏందిరో ! "అనే పాట  కాలేరు లో ప్రతిధ్వనించింది .చీకటి మూసిన జీవితాల్లో కొత్త వెలుగులు ప్రసరించినై .కొత్త విలువలు మొగ్గతొ డిగినై .కులం లేదు, మతం లేదు .కార్మికవర్గం ఒక్కటిగా నిలబడి,కలబడి "కదం కదం ఫర్  లడనా  సీకో,జీనా హాయ్ తో మర్నా  సీకో" అనే విముక్తి గీతాన్ని ఆలపించింది.

9, అక్టోబర్ 2012, మంగళవారం

 పోస్ట్మార్టం 

నన్ను నేను ఎప్పుడూ 
నిప్పుల్లో కాల్చుకునే చూసుకొంటాను 
నల్లని బొగ్గులా  ఉంటాను 
అసహ్యం లేదు 
అపురూపం కాదు 
నేను, నేనులా వున్నా నంతే!
నాకన్నుల్లో వెలుగు చూడు ,
నిన్ను, నిన్నుగా ప్రేమిస్తాను.

5, అక్టోబర్ 2012, శుక్రవారం

మోనోలాగ్  
చల్లగాలికి కూడా నుదిటి మీది చెమట తడి ఆరదు
గుండె నిండా ఎడతెగని ఆరాటం
ఎడారిలో ఒంటె నడకలా  నలుగుతునేవుంటుంది
ఒక వేపు నా ప్రేమ
కొందరికి నచ్చని అంశమే
మరోవేపు ఆశయలబాటలో కలిసి నడిచే మైత్రి
విచిత్రంగా రెంటినీ
వదులుకోలేని మనః స్తితి నాది
ఎప్పుడు ప్రేమ వేపే మొగ్గాను
ప్రేమ లేకుండా బ్రతకలేని హృదయవేదన
దేన్నీ లెక్కచెయ్యలేదు
నేస్తాలు నన్ను నడిపించాలని
మాయమోహాల నుండి విడిపించాలనే విశ్వప్రయత్నం
ప్రతిసారి విఫలం అవుతునేవుంది
నా ప్రేమని అర్థం చేయుంచే
ప్రయత్నాలు ఎప్పుడు నిష్పలమే
ఒంటరినయ్యేవాడిని
విపరీతమైన బాధా సముద్రం
సునామిలా విరుచుకుపడేది
కొట్టుకుపోయునట్టే తిరిగి ప్రేమలోకే వెళ్ళేవాడిని
గడియరంలా ఘర్షణ  టక్ టక్ మని కొట్టుకోవడం ఆగేదికాదు
నిజం నిలకడ మీద తెలుస్తుందిలే
అని భయం భయంగా నే  క్షణాలను
దిగమింగుకుంటూ , దిగమింగుకుంటూ
కాంతిసంవత్సరాలు దొర్లిపోతుంటై
ఏ వెలుగురేఖా తొంగిచూడదు
అదే చీకటి ,అదే నలుపు
నా హృదయ గవాక్షం నిండా
..................................

అంతరంగమే కాదు
సర్వంగాలు చచ్చు పడిపోతాయి
'తీపి' బాద మనుసును
తొ లిచేస్తుంటుంది
తోలిపోద్దులోను  అస్తమయమే అల్లలాడుతుంది
ఔను ,
నిన్నలేని కొత్త బాధ ఒకటి
నేడు తోడవుతుంది
అయినా  తొవ్వ సాగదు
తన్లాట ఆగదు
ఎప్పటిలాగే
సంధ్య కేసి చూస్తుంటాను
ఎవరామె అంటారు యధాలాపంగా
చలాన్ని స్మరించుకుంటూ
తలతిప్పకుండానే మనసు నిండా నవ్వుకుంటాను .

నను వీడని నీడవు

 నను వీడని నీడవు 

తెలుసు ,
జీవితం   ఒక గాజు పలక 

ఎంత ఓడిసిపట్టుకున్నా జారిపోయే క్షణాలే ఎక్కువేమో !

బద్దలైన ప్రతిసారి గుండె పగిలి పోయిన సవ్వడి 

పొగిలి పొగిలి ఏడ్చినా కన్నీటి ఊట ఆగదు 

నడుస్తున్న కాలం వెనక్కి తిరిగి చూడదు 

పగిలిన గాజు పెంకులు  

ఇంకా నీ ప్రతిబింబాలనే ప్రతిఫలిస్తుంటై

నా ప్రశ్నలు నన్నే వెక్కిరిస్తున్నట్లు ...

 



గీతల మధ్య నువ్వు నేను


గీతల మధ్య  నువ్వు నేను 

ఎంతసేపు చదువుతూ  కూర్చుంటావ్ ,ఏదో ఒకటి రాయాలి  కాని ;
.............................................
మనకేం  తెలుసు  రాయటానికి ......
 ............................................
బుర్ర లో నింపటం కాదు ఎప్పుడూ  , అప్పుడప్పుడు ఖాళీ చేస్తూ వుండాలి.

..............................................
ఏమో యుగాల నీ ప్రేమనంతా   భద్రంగా దాచుకోవాలనే నేమో !

మౌనంగా మిగిలిపోయేవాడిని .
.........................................
బుద్దు ! అని  ఒక విసురు ..
.........................................
చిరునవ్వు  సమాధనం  కాదు కాని

మాట తడబాటు నుంచి  తప్పుకోవడం ....
..........................................................
ఇప్పుడు నీమీద కోపం ఒక వాస్తవం

కాని , పంచుకున్న అనుభూతులకు పంచభూతాలు సాక్షి కదా !
........................................................................................
నువ్వన్నట్లు ఇప్పుడు మొత్తం ఖాళీ చేసే ప్రయత్నం చేస్తాను

అక్షరమై రావా ...క్షణబంగురమైన  ఈ జీవితం లోకి ...

..........................................
      హైదరాబాద్ :5-10-2012