మౌనం గానే ఉంటాను
కాని మనసు ఎడతెగక 
మాట్లాడుతునేవుంటుంది
అన్ని పాత్రలు తనే అయ్యు ..

నువ్వు రాలేనప్పటి కంటే
రాకుండా ఉన్నప్పటి బాధ
గుండెను మరింత బరువేక్కిస్తుంది

ఏదో అన్నింటింకి అతీతంగా
ఉండగలమని అనుకుంటాము బింకంగా ..
కాని నిజంగా నీరై పోయే హృదయానికి
వేరే దారేముంది ?
నీరు పల్లమెరుగు ...

నీ కోపానికి అర్థం లేదని
అనే హక్కు నాకు ఉందనుకోను.
కాని నీ పోరాటాన్ని మనస్పూర్తిగా
సమర్ధించ గలనో లేదో ననే
అనుమానమైతే ఉంది
దానికి -నన్ను మలిచిన
ఎంత పితృస్వామ్య మకిలిని
వదిలించు కోవాలో కదా !
మరి -నేను వలచిన
ప్రేమేక హృదయాన్ని
నిలుపు కో వాల్సి వుంది .
ఎంత కష్టం ..ఎంత కష్టం ...
తనెంత ఇష్టమో తెలియని బుద్డుకి ...
డేట్ :05-10-2010 ,23.30
హైదరాబాద్ .