దుఃఖం

దుఃఖం  

 కండ్లు రెండు నిండుగా ఉండగా 

ఓ కంట కన్నీటి  ఖర్చుకేల చింత  ?

నా కంటి తడే  కదా నిన్ను తాకేది 

కంగారు ఏమీ లేదు 

కోపం తాలూకు వేడి అంతా 

మళ్ళీ నాలోకే  కుదురు కుంటుంది 

 

అవును .. నా అక్షరాలు 

 వరద  కాల్వల్లో  కాగితం పడవలై 

కవిత్వం వాసన వేస్తాయి